O habere tepki üstüne tepki…

ben öğretmenim ve çayırovada oturuyorum.Gebze İlçe müdürümüz Şener Müdür,dört dörtlük adamdır.Çayırova kıymetini bilemedi,oturup sosyal tesislerde sohbet edip çay içebildiğimiz ender bürokratlardan birisidir.İlerde il milli eğitim müdürü olması gereken bir kişi varsa o da sadece Şener müdürdür.

Müdürümüzün arkasındayız hiç kimse onu görevden alamaz..çayırova da fen lisesi açan,çayırovanın en iyi imam hatipini açan müdürümüzünden niye rahatsız oldunuz ki.onlarca hafız çıkınca göreceğim sizi..istediği ile çalışır istemediği ile çalışmaz..patron olsanız siz de seçersiniz çalışacağınız insanları.. hayatın gerçeği kardeşim..

ihale yapmadan servisçiyi değiştiren lise müdürünün soruşturmasını ört bas edip anaokulu şenliği yaptı bahanesi ile geçen ay ödül veren kim?

Bizim en büyük problemimiz kimin veya neyin adamı olacağız…

Eğitim her insanın hakkıdır. Devletin eğitim ile ilgili sunduğu imkanların vatandaşlar arasında eşit şekilde faydalanılması yine devletin güvencesi altında olması elzemdir.
Eğitilmiş, becerisi artırılmış kişilerin yetkinlik durumlarına göre iş imkanına ve yönetici kadrolarına atanması veya getirilmesi gerekir.
Çünkü iş ehline verilmelidir.
Gelin görün ki eğitimde fırsat eşitliği sağlayan devletimiz aynı beceriyi atamalarda ve ehliyet sahibi kişiyi belirlemede gösteremiyor. Eğitimcilerin özlük ve sosyal haklarının geliştirilmesi için kurulan sendikalar koltuk yarışında. Sendikaları yönetenler de birer eğitimci olmasına rağmen adaletsiz davranabiliyor. Elbette ki bir sendikacı olarak herkesi aynı kefeye koyma haksızlığına düşmek istemeyiz. Ancak yaşanılan son birkaç yıl gösterdi ki atamalar konusu sendika, il ve ilçe milli eğitim müdürlerinin insafına bırakılamayacak kadar değerlidir. İl ve ilçelere liyakatsiz kişilerin atanması sonucunda bu süreçleri nasıl yönettiklerine ve eğitim sistemini sahada nasıl felç ettiklerine ve bundan en ufak bir sorumluluk duymadıklarına hep beraber şahit olduk, oluyoruz. Bir ilçe milli eğitim müdürünün “Kardeşim ben çalışacağım insanı seçemeyeceksem daha ne diye ilçe müdürlüğü yapıyorum ki” deyişi bile karpuz seçme merakının nerelere vardığının göstergesidir.
Günümüzde yaşadığımız tüm problemlerin ana unsuru bu noktadır.
Liyakat ve inandığımız değer yargıları.
Liyakat ve inandığınız değerlerin hayat içerisinde ne kadar aktif kullanıldığının sonucunu eğitimde olumlu ya da olumsuz meyvelerini zaman içerisinde görebiliyorsunuz. Değer yargılarının sadece birer süs malzemesi olarak kullanıldığı, yeri geldiğinde boşlukları doldurmak için dolgu malzemesi olarak harcandığı bir zaman diliminde yaşıyoruz. Tabii ki böyle insanlar her zaman vardı.Ancak bu tarz kişilerin belli makam ve mevkilere gelmesi, getirilmesi sağduyu terazisine takılır ve yetkinliğe ulaşamamış bu kişinin biraz daha tecrübe kazanması için zaman tanınırdı. Gelin görün ki bunu gören kimi çevreler Sendikalara, il ve ilçe müdürlerine tanınan yetkiler) sağduyu terazisini de ele geçirerek her türlü fecaati işleyebilecek, her türlü işi mubah görecek kişi ve kimseleri kişisel değerler çerçevesinde/terazisinde tartarak hak ve hakkaniyet mefhumlarının üzerine tekrar canlanmasın diye beton dökmektedirler. Hakkı ve hakkaniyeti tanımayan bu kişiler yetkiyi de ele geçirince bir bizon sürüsünün araziden geçerken bıraktığı tahribatı makama gelirken ve en önemlisi de gittikten ve tozduman ortalıktan kalktıktan sonra içler acısı durum görünmektedir. Bu tür değer katili kişi(ler) sözüm ona eğitimci biriyse nesil katili kişilerdir.Bunlar her zaman vitrinde güzel görünmek ve dostlar pazarda görsün hesabıyla hareket etmekte, gönül hoşluğu yerine cep veya makam yakışıklılığı etrafında dolaşmaktadırlar. Üstelik bu makam ve mevkilere gelirken birilerinin rızasını, gönlünü kazanarak gelirler ancak bahsi geçen ve ademi insan yapan kulluk değeri kazandıran vasıflar içselleştirilmediği için tabiri caizse yaladığı çanağa tüküren varlıklara dönüşürler elbette ki. Değer yargılarını kaybeden insanların neye dönüştüğün ve neler yaptığını anlamak için Dönüşüm romanını okumanızı tavsiye ederim. Tarihin lanetli çöplüğü bu kişilerin yaptıklarıyla doludur. Tanınma ve bilinmenin sınırı yoktur bu tarz kişiler için. Vitrine çalıştığı için zemzem kuyusuna işemek de kendisi için tevil edilebilecek, kullanılabilecek bir fırsattır.Onlar için insanların kendisini lanetlemesi ya da kendisine beddua etmesi çok da önemli değildir. Maalesef günümüz yeni kuşak bazı yöneticilerimizin düştüğü durum budur. Ne pahasına olursa olsun bilinir ve tanınır olmak, toplumsal bir problemdir.
Yunus Emre Gönül yapmağa geldik derken de bir kez gönül yıktın ise bu kıldığın namaz değil derken de bir şeyleri çivi misali çakıyor zihnimize. Ancak aynı kültürden geldiğini iddia eden (Paylaşımları bunun göstergesidir) kimi yönetici kılıklı kişilerimize gönül yıkmak yetmemekte, üzerinde tepinmek onlar için maharet sayılmaktadır. Bu durumu gören, şahit olduğu halde tepki göstereceğine makam ve mevki endişesiyle ses çıkarmamaktadır. Gördüğü haksızlığa gücü nispetinde ses çıkarmadığı veya en cılız şekilde tepki gösterdiği için de camiamız da şeytanlaştırmıştır. Alın size bir toplumsal vaka daha. Zincirin halkasının nerelere varacağını kısa yazılarla anlatmak mümkün değildir.
Etki ve yetkiye sahip değer sahibi kişilerin fedakârca davranarak işleri üstlenme vaktidir. İşleri düzeltilmezse sonuçları çok daha kötü yerlere kadar gidecektir. Zaten öncü haberleri de geliiyor artık.
İmam Hatip okullarının başına geçenler namaz kılmaz.
İmam Hatip okullarının başındakiler kendisine ve aile çevresine İslam’ı yaşatmaz,
Dinin gereklerini yerine getirmeyen Din Kültürü öğretmenleri derslere girer.
Ateist olan kişiler Din Kültürü öğretmeni olur, nesli arkasından sürükler,
Dövme yapmış öğretmen derslere girer,
Daha sayılacak çok şey var dostlar. Ancak yazmaya yer yok.
Buradan bütün insanlığa sesleniyoruz. Eğitilmiş ve eğitim kademelerinde görev alan biri olarak ifade edelim ki okul okumakla iyi insan olunmuyor. Yüksek lisans ya da doktora yapmış olmak bizi erişilmez, yüksek insan yapmıyor.
Bizim kadim kültürümüz der ki:
Bir makamı bırakıp gittiğinizde insanlar arkanızdan hayır dua mı edecek yoksan kına siparişi mi verecek buna bakılmalıdır.
Ya da;
Birilerinin adamı mı olacağız yoksa bu ülke insanının ve değerlerinin adamı mı olacağız.